Воскресенье, 22.12.2024, 17:33
Главная Регистрация RSS
Приветствую Вас, Гость
Закладки
Конкурс
Организация - участник Конкурса им. В.И.Вернадского
Форма входа
Сайты Гимназии № 2
Друзья






ЮИД
Статистика

Онлайн всего: 1
Гостей: 1
Пользователей: 0
Поиск
Календарь
«  Декабрь 2009  »
ПнВтСрЧтПтСбВс
 123456
78910111213
14151617181920
21222324252627
28293031
Погода сегодня
Наш опрос
Можно ли спасти от исчезновен­ия редкие цветы Беларуси, сделав их символами областей, городов, школ?
Всего ответов: 121
Наше видео
00:09:52

CTV.BY: "Минщина" 02 сентября 2013 года

  • Просмотры:
  • Всего комментариев: 0
  • Рейтинг: 0.0
00:09:47

CTV.BY: Минщина 23 апреля 2013

  • Просмотры:
  • Всего комментариев: 0
  • Рейтинг: 0.0
00:01:24

Лучшие научные разработки белорусских школьников

  • Просмотры:
  • Всего комментариев: 0
  • Рейтинг: 0.0
00:11:01

CTV.BY: Минщина 25 января 2013

  • Просмотры:
  • Всего комментариев: 0
  • Рейтинг: 5.0
00:02:35

Научные стремления 2012

  • Просмотры:
  • Всего комментариев: 0
  • Рейтинг: 0.0
Святыни Солигорска
Главная » 2009 » Декабрь » 21
Зайшла аднойчы Мудрасць
Да Маладосці ў госці.
Спынілася ля ганка,
Пастукала нясмела:
- Ці ёсць хто, ягамосці?
Ніхто не адчыніў ёй:
Там Весялосць шумела,
А Клопат прыдрамаў,
Ды й Розум яшчэ спаў.
А Бесклапотнасць громка
Матывы напявала.
Ды з Маладосцю разам
У скоках пыл пускала.
Блукала доўга Мудрасць,
Шукала ўсё дарогі,
Пааббівала й ногі.
- Няужо ніхто не ўпусціць?!
Няужо дарэмна згіну?
Прасіць стала падмогі:
- Я ж спрытная такая,
Ды і кемлівая надта.
Той, хто мяне спазнае,
- Ён будзе век багатым!
Пачулі тую Мудрасць
Жанчыны, жонкі, маці.
Ды сталі яе клікаць,
Як госцю частаваці.
Ды сталі ёй расказваць,
Як без яе ім дрэнна: -
 Ай, Маладо ... Читать дальше »
Категория: Лілія Воўчак ПРАЗРЫСТАСЦЬ | Просмотров: 802 | Добавил: Елена | Дата: 20.12.2009 | Комментарии (0)

Жыццё мае! Маленькі мой сусвет!
То свеціцца вясёлкаю іскрыстай,
Бурліць, трывожыць і нясецца ў свет,
То сціхне, просячы глытка вады празрыстай.
 
То яснае, як светлы летні дзень,
То пацямнее, несучы трывогі.
І ляжа плямаю на сэрца цень,
Ды знікне ён пры вяснавых разлогах.
 
Мы з ім, зямным жыццём,
Заўсёды разам. Яно - у мне, а я - у ім твару,
Успыхваем на пэўны тэрмін часу.
Яно прыпыніцца. І я ў ім дагару.
 
Категория: Лілія Воўчак ПРАЗРЫСТАСЦЬ | Просмотров: 682 | Добавил: Елена | Дата: 20.12.2009 | Комментарии (0)

Як даць адпор нахлынуўшай трывозе?
Як словы правільныя, гнуткія знайсці?
Як не ўпасці, не схіснуцца пры знямозе?
Як да гармоніі ўнутранай прыйсці?
 
Як папрасіць, нічога не адняўшы?
Як зберагчы, пры гэтым і раздаць?
Не саграшыць нідзе, сябе стрымаўшы?
Не помніць злога, людзям дараваць?
 
Як радасныя моманты запомніць,
А горкія ўвек не паўтарыць?
Як сэрца кожнае цяплом напоўніць?
Не разбурыць нічога, а стварыць?
 
Як гэта? Як? ЯК?
Адказы праясняцца самі,
Калі вы будзеце з вусамі.
 
Категория: Лілія Воўчак ПРАЗРЫСТАСЦЬ | Просмотров: 668 | Добавил: Елена | Дата: 20.12.2009 | Комментарии (0)