Понедельник, 29.04.2024, 21:29
Главная Регистрация RSS
Приветствую Вас, Гость
Закладки
Конкурс
Организация - участник Конкурса им. В.И.Вернадского
Форма входа
Сайты Гимназии № 2
Друзья






ЮИД
Статистика

Онлайн всего: 1
Гостей: 1
Пользователей: 0
Поиск
Календарь
«  Декабрь 2009  »
ПнВтСрЧтПтСбВс
 123456
78910111213
14151617181920
21222324252627
28293031
Погода сегодня
Наш опрос
Можно ли спасти от исчезновен­ия редкие цветы Беларуси, сделав их символами областей, городов, школ?
Всего ответов: 121
Наше видео
00:09:52

CTV.BY: "Минщина" 02 сентября 2013 года

  • Просмотры:
  • Всего комментариев: 0
  • Рейтинг: 0.0
00:09:47

CTV.BY: Минщина 23 апреля 2013

  • Просмотры:
  • Всего комментариев: 0
  • Рейтинг: 0.0
00:01:24

Лучшие научные разработки белорусских школьников

  • Просмотры:
  • Всего комментариев: 0
  • Рейтинг: 0.0
00:11:01

CTV.BY: Минщина 25 января 2013

  • Просмотры:
  • Всего комментариев: 0
  • Рейтинг: 5.0
00:02:35

Научные стремления 2012

  • Просмотры:
  • Всего комментариев: 0
  • Рейтинг: 0.0
Святыни Солигорска
Главная » 2009 » Декабрь » 4 » Каласкі на мяжы
09:59
Каласкі на мяжы
Для чаго я прыйшла на Зямлю?
Ці змагу я зрабіць яе лепшай?
А ці шчыра я свет палюблю?
Як у справах надзённых быць першай?
 
Так вучылі мяне разважаць
Мае родныя ў дні небяспекі.
Каб узяць ад зямлі і аддаць -
Паспяшыць трэба стаць ЧАЛАВЕКАМ!
 
Не валодаць багаццем зямным,
Не імкнуцца растраціць дарэмна
Той вялікасці, той чысціні,
Што ў кавалачку пахне хлебным.
 
Я хачу для сваёй зямлі
Сто палёў з залатым калоссем,
З васількамі ў роснай раллі,
Бо ў душы маёй гэта злілося.
 
І не толькі ў душы яно,
Тое зерне, што святасцю поўніць.
Яго рукі просяць даўно,
Маё сэрца аб гэтым помніць.
 
Водар хлеба не з крамы прыносяць,
А з глыбінь чалавечай душы.
Ты паслухай. Зямелька просіць:
Не тапчы каласоў на мяжы.
 
Усё чалавечае – ад любві
Усе пачынаецца аднойчы,
Адкрыўшы новы шлях жыцця,
Мы нараджаемся не двойчы,
 
А ўваскрасаем з небыцця.
Не выпадкова мы прыходзім
У боскі свет і да людзей.
З сабою мы святло прыносім,
Каб асвятляць шляхі надзей.
 
Каб шлях быў ісцінным і светлым -
Стараемся пакінуць след -
У справах нашых запаветных,
У сэрцах поўных, як Сусвет.
 
Сямью стварыць - гэта навука,
Іспыт на цвёрдасць маладых.
Бо авалодаць ёю - мука,
Адна з нялёгкіх, залатых.
 
Дык як жа нам не разгубіцца
У мітусні жыццёвай той?
Як са сваёй сям’ёй злучыцца
І жыць гармоніяй святой?
 
Каб быць у згодзе ды спакоі
І мець сямейны ціхі лад,
Патрэбна ў міры жыць з сабою,
Забыць пагрозы і загад.
 
Узорам быць цярпення, ласкі,
Жыцейскай мудрасцю здзіўляць,
На ноч чытаць дзіцяці казкі,
І чым жыве ён - распытаць.
 
Старацца заслужыць даверу,
Калі дарослы ў цябе сын.
Тады дзіця табе паверыць,
Што ў праблемах – не адзін.
 
Калі дачцэ бывае туга,
На твары – сум і пустата,
Я тут жа стану яе другам,
І знікнуць боль і цемната…
 
Успамінайце сябе дзецьмі,
Бо ўсе мы родам з тых часоў.
І прыйдзе разуменне – верце –
І усталюецца Любоў.
 
Прасіцеся ў дзіцячы мары,
Бывайце ў душах іх часцей.
Вы разам знішчыці ўсе хмары,
І самі станеце чысцей.
 
Категория: Лілія Воўчак ПРАЗРЫСТАСЦЬ | Просмотров: 874 | Добавил: Елена | Рейтинг: 0.0/0
Всего комментариев: 0
Добавлять комментарии могут только зарегистрированные пользователи.
[ Регистрация | Вход ]